Przeciwwskazaniem bezwzględnym do wykonania tego badania jest brak zgody pacjenta.
Przeciwwskazaniami względnymi są sytuacje, gdy możliwe jest zmniejszenie nasilenia zaburzenia zwiększającego ryzyko badania, np. wyrównanie poziomu potasu, obniżenie ciśnienia. Badanie wykonuje się także pomimo istnienia przeciwwskazania, gdy spodziewane korzyści przeważają nad ryzykiem jego wykonania. Wśród przeciwwskazań względnych należy wymienić:

Ciężką niewydolność krążenia uniemożliwiającą dłuższe przebywanie pacjenta w pozycji leżącej potrzebnej do wykonania badania

Ciężkie nadciśnienie tętnicze, tj. ciśnienie skurczowe przekraczające 200 mmHg

Alergię na środek kontrastowy podawany w czasie cewnikowania serca

Niskie stężenie potasu we krwi

Zatrucie digoksyną

Gorączkę

Niewydolność nerek

Nadczynność tarczycy

Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych

Nawracające groźne dla życia zaburzenia rytmu serca

Ciężka niedokrwistość

Sześć godzin przed badaniem należy zaprzestać spożywania pokarmów stałych. Należy wygolić miejsce, w którym nakłute będą naczynia w celu wprowadzenia cewnika. Zwykle stosuje się nakłucie tętnicy udowej i wówczas należy ogolić włosy i oczyścić skórę w okolicy pachwin; rzadziej stosuje się nakłucie tętnicy promieniowej w okolicy nadgarstka. Przed badaniem podaje się zwykle łagodne leki uspokajające i jednorazowo antybiotyk doustnie lub dożylnie w celu przeciwdziałania wystąpieniu ewentualnych zakażeń.

Pacjenta umieszcza się w pozycji leżącej pod lampą rentgenowską i rozpoczyna się badanie od nakłucia odpowiedniej tętnicy w celu wprowadzenia przez nią cewnika. Następnie pod kontrolą obrazu rentgenowskiego przemieszcza się cewnik aż do umieszczenia go w początkowym odcinku badanego naczynia wieńcowego. Następnie podaje się środek kontrastowy, który przepływając przez naczynie z prądem krwi uwidacznia przebieg naczynia i ewentualne jego zwężenia.
W tym czasie wykonuje się rejestrację obrazu rentgenowskiego. Jedno naczynie filmuje się w kilku projekcjach w celu lepszego uwidocznienia. W czasie badania pacjent przebywa stale w pozycji leżącej, zmieniać może się jedynie ustawienie względem niego lampy rentgenowskiej. Po zakończeniu badania usuwa się cewniki i zakłada opatrunek uciskowy w miejscu nakłucia naczyń.

Opracował
lek. med. Wiktor Kuliczkowski