25 kwietnia 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Synonimy  ->
Pieluszkowe zapalenie skóry, wyprzenia, odparzenia
Opis  ->
Są to zmiany skórne pojawiające się w okolicy „pieluszkowej” (krocze, pośladki, wewnętrzne powierzchnie ud) u dzieci do 3 roku życia (w okresie stosowania pieluszek).
Objawy  ->
Zmiany skórne mają różną postać; może to być wysypka (grudki, pęcherzyki), rozlane zaczerwienienie, zdarty naskórek z sączeniem płynu z uszkodzonej powierzchni i krwawieniem lub też wysuszenie i łuszczenie się naskórka.
Wszystkim tym postaciom towarzyszy pieczenie i swędzenie. Zmiany nasilają się w krótkim czasie i mogą dotyczyć skóry okolic sąsiadujących (podbrzusze, okolica lędźwiowa, uda).

Kontaktu z lekarzem wymaga:
  • Brak poprawy po 2-3 dniach intensywnego postępowania pielęgnacyjnego
  • Pęcherze, szczególnie wypełnione treścią ropną, oraz otwarte rany
  • Zmiany wychodzące poza obszar „pieluszkowy”


  • Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga:
  • Wysoka gorączka – może być to objaw zakażenia bakteryjnego, które może objąć cały organizm
  • Wiotkie pęcherze złuszczające się na tle jasno czerwonego podłoża – skóra wygląda jak oparzona (może to być zespół SSSS, czyli pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry wywołane przez zakażenie bakteryjne – gronkowcowe)
  • Przyczyny  ->
  • Główną przyczyną dolegliwości jest kontakt skóry z kałem i moczem (a dokładnie z substancjami, które powstają podczas ich rozkładu), stała wilgoć, tarcie, brak dostępu powietrza; zmiany szczególnie nasilają się w okresie biegunki
  • Na nasilenie zmian wpływają błędy pielęgnacyjne, między innymi zbyt rzadka wymiana pieluszek, nie stosowanie maści ochronnych
  • Postać sucha (alergiczna) jest powodowana przez kontakt czynnika uczulającego (alergizującego) ze skórą, może nim być preparat kosmetyczny lub pieluszka
  • Bakterie i grzyby łatwo atakują uszkodzony naskórek, co objawia się nasileniem zmian i nie ustępowaniem ich pod wpływem stosowanej intensywnej pielęgnacji (tzw. nadkażenie bakteryjne lub grzybicze)


  • Czynniki sprzyjające zachorowaniu
    Większą skłonność do rumienia pieluszkowego mają dzieci:
  • U których stosuje się z innych powodów antybiotyki (nadkażenie grzybicze)
  • Z zakażeniem dróg moczowych (nadkażenie bakteryjne)
  • Z biegunką (częstsze narażenie na kontakt z kałem, obecność substancji drażniących)
  • Zapobieganie  ->
    Ryzyko powstania odparzenia u dziecka zmniejszają: właściwa pielęgnacja, częsta zmiana pieluch, częste obmywanie skóry okolicy „pieluszkowej” z długim spłukiwaniem wodą, ograniczenie stosowania mydła (zaburza naturalne mechanizmy ochronne skóry), dokładne i delikatne osuszanie po kąpieli i obmywaniu – np. watą (nie należy stosować wielorazowych myjek do podmywania, ponieważ sprzyjają przenoszeniu zakażenia).
    Zaleca się także okresowe „wietrzenie” – zdejmowanie pieluszki na kilka- kilkanaście minut kilkakrotnie w ciągu dnia, oraz stosowanie kremu ochronnego (na bazie związków cynku lub wazeliny), pudru lub oliwki niemowlęcej (nie należy łączyć pudru z oliwką).
    W przypadku pieluszek tetrowych zalecane jest unikanie wieloskładnikowych, uczulających (alergicznych) proszków do prania i dokładne płukanie pieluch.
    Przebieg  ->
    W 50% objawy ustępują samoistnie do 24 godzin, mogą jednak przetrwać do 2 tygodni.
    Powikłania  ->
  • Nadkażenie bakteryjne, grzybicze lub mieszane, z długotrwałym przebiegiem choroby, ropieniem, powstaniem owrzodzeń i dużą bolesnością (przy utrzymywaniu się zmian powyżej trzech dni)
  • Zakażenie uogólnione
  • Badania  ->
    Zwykle badania dodatkowe nie są konieczne. Wykonuje się je w przypadkach wyjątkowo częstych nawrotów oraz przy braku poprawy pomimo stosowanego leczenia (np. badanie moczu w poszukiwaniu bakterii, wymaz ze skóry w kierunku grzybów).
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia jest szybkie ustąpienie zmian oraz zapobieganie ponownemu ich wystąpieniu.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
  • Częsta zmiana pieluszek z możliwie długimi okresami „wietrzenia” (bez pieluchy, odkryta skóra)
  • Obmywanie skóry wodą bez mydła lub z mydłem przeznaczonym do pielęgnacji skóry noworodków, a następnie długie spłukiwanie wodą
  • Unikanie stosowania chusteczek nasączanych środkiem pielęgnującym
  • Unikanie kąpieli w płynach kosmetycznych
  • Stosowanie kremów ochronnych, wysuszających i tworzących warstwę izolacyjną

    Leczenie
    Leczenie polega głównie na właściwej pielęgnacji skóry noworodka (niemowlęcia). W uzasadnionych przypadkach lekarz może przepisać miejscowy lek przeciwbakteryjny lub przeciwgrzybiczy (maść, krem, lotion).
    Zmiany średnio i znacznie nasilone można pędzlować roztworem fioletu (wadą jest zabarwienie pieluch i bielizny, a roztwór alkoholowy daje krótkotrwałe pieczenie przy uszkodzonym naskórku) – lek ten wysusza zmiany, powoduje ich złuszczenie, działa odkażająco i przeciwgrzybiczo.
    Przy zmianach sączących można stosować kąpiel w nadmanganianie potasu (1-2 kryształki rozpuścić w naczyniu, do wanienki z wodą wlać tyle roztworu, aby woda była zabarwiona na różowo).
  • Podpis  ->
    Opracowała
    dr n. med. Iwona Maruniak-Chudek

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.