Opis
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Jest to ograniczony zbiornik ropy (gęstej, płynnej mazi powstającej w wyniku infekcji bakteryjnej) rozwijający się w okolicy odbytu. Ropień okołoodbytniczy może lokalizować się płytko pod skórą przy brzegu odbytu lub dużo głębiej w pobliżu ściany odbytnicy. Ropień okołoodbytniczy rozwija się częściej u mężczyzn, a także u pacjentów cierpiących z powodu przewlekłych chorób jelita.
Objawy
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Kontaktu z lekarzem wymaga:
Każdy przypadek wystąpienia objawów ropnia okołoodbytniczego.
Przyczyny
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Choroba spowodowana jest zakażeniem bakteryjnym okolicy odbytu. Zakażenie wywołują najczęściej obecne powszechnie na skórze i w świetle jelita bakterie, takie jak gronkowce (Staphylococcus), paciorkowce (Streptococcus), pałeczki jelitowe (Escherichia coli); rzadziej za powstanie ropnia odpowiedzialne są grzyby chorobotwórcze.
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
Szczególnie duże ryzyko powstania ropnia okołoodbytniczego wiąże się z:Przewlekłymi chorobami jelita – chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
Zakrzepem w świetle żylaka odbytu
Uszkodzeniem skóry lub błony śluzowej odbytu lub odbytnicy w trakcie wykonywania lewatywy albo przez ostry przedmiot w stolcu, na przykład ość rybią lub skorupkę jajka
Zranieniami i zabiegami operacyjnymi okolicy odbytu
Istnieniem szczeliny odbytu
Czynniki sprzyjające zachorowaniu
Szczególnie duże ryzyko powstania ropnia okołoodbytniczego wiąże się z:
Zapobieganie
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Przebieg
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Nieleczony ropień okołoodbytniczy niekiedy goi się samoistnie, jednak trwa to bardzo długo, nawet około 4-6 miesięcy. Często dochodzi do przebicia ropnia na powierzchnię skóry i powstania przetoki odbytu.
Leczenie chirurgiczne pozwala skrócić czas trwania choroby do kilku tygodni, zapobiega powikłaniom i pozwala na uzyskanie całkowitego leczenia
Leczenie chirurgiczne pozwala skrócić czas trwania choroby do kilku tygodni, zapobiega powikłaniom i pozwala na uzyskanie całkowitego leczenia
Powikłania
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Badania
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Dla ustalenia prawidłowego rozpoznania lekarzowi zwykle wystarcza dokładna rozmowa z pacjentem, a następnie staranne obejrzenie i badanie palcem odbytu oraz jego okolicy. W przypadkach niejasnych konieczne mogą być inne badania, takie jak wziernikowanie odbytu i odbytnicy (anoskopia, rektoskopia), ultrasonografia (USG) jamy brzusznej. Przed zabiegiem operacyjnym lekarz może zlecić także wykonanie badań podstawowych (EKG, prześwietlenie klatki piersiowej, badania laboratoryjne krwi).
Cel leczenia
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Celem leczenia jest chirurgiczne otwarcie ropnia i umożliwienie swobodnego odpływu ropy na zewnątrz, co zwykle prowadzi do jego wygojenia w przeciągu kilku tygodni.
Leczenie
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Zalecenia ogólne
Po chirurgicznym nacięciu ropnia pomocne mogą być nasiadówki z ciepłej wody stosowane co 2-4 godziny lub ciepłe okłady na operowaną okolicę
Ważne jest regularne oddawanie stolca – nie należy zwalczać potrzeby oddania stolca, nawet jeśli wiąże się z tym występowanie bólu, który będzie dużo silniejszy w przypadku zaparcia
Stosowanie diety bogatej w błonnik, która zmniejsza ryzyko zaparcia
Konieczne jest dokładne przestrzeganie zaleceń lekarza, co do sposobu i częstości zmian opatrunków, a także terminu wizyt kontrolnych
Należy utrzymywać staranną higienę okolicy odbytu
Po zabiegu operacyjnym wskazany jest jak najszybszy powrót do pełnej aktywności życiowej
Leczenie farmakologiczne
Ma ono znaczenie uzupełniające. W ramach leczenia farmakologicznego najczęściej stosuje się:Leki przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze w przypadku uogólnienia infekcji
Środki zmiękczające stolec w przypadku zaparcia
Leczenie farmakologiczne
Ma ono znaczenie uzupełniające. W ramach leczenia farmakologicznego najczęściej stosuje się:
Leczenie operacyjne
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Zabieg operacyjny jest podstawową metodą leczenia ropnia okołoodbytniczego. Zabieg polega na nacięciu ropnia, jego dokładnym wypłukaniu, a następnie założeniu do jego wnętrza gumowego paska lub drenu z tworzywa sztucznego, który umożliwi swobodny wypływ na zewnątrz zbierającej się treści ropnej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub – w przypadku głębiej położonych ropni – w znieczuleniu ogólnym (pod narkozą). W okresie pooperacyjnym regularna zmiana opatrunków i płukanie jamy ropnia prowadzą do jej stopniowego zarastania. Należy podkreślić, że zabieg nacięcia ropnia nie prowadzi do zaburzeń w oddawaniu stolca.
Podpis
![->](http://www.emedica.pl/components/com_encyklopedia/css/arrow_right.png)
Opracował
lek. med. Robert Olewiński
lek. med. Robert Olewiński
Nota prawna
Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.