19 kwietnia 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Opis  ->
Jest to bolesny stan zapalny ścięgna (tendinitis) lub otaczającej go pochewki (tenosynovitis). Zapalenie najczęściej dotyczy obydwu tych struktur równocześnie. Ścięgno jest włóknistą strukturą będącą przedłużeniem mięśnia. Przy jego pomocy mięsień przyczepia się do kości i wykonuje odpowiedni ruch.
Objawy  ->
  • Ograniczenie ruchomości, bolesność i obrzęk okolicy zmienionego zapalnie ścięgna. Zapalenie najczęściej dotyczy ścięgien okolicy barku, łokcia, dołu podkolanowego i ścięgna Achillesa
  • Osłabienie chorego ścięgna, spowodowane złogami wapnia, które często towarzyszą stanom zapalnym ścięgien

    Kontaktu z lekarzem wymaga:
  • Wystąpienie wyżej wymienionych dolegliwości i objawów
  • Zaostrzenie dolegliwości pomimo leczenia
  • Wystąpienie nowych, nieznanych dolegliwości, co może świadczyć o efekcie ubocznym stosowanych leków
  • Przyczyny  ->
  • Najczęściej uraz, zwykle podczas wykonywania intensywnych ćwiczeń fizycznych
  • Choroby układu mięśniowo-szkieletowego, włącznie z wadami wrodzonymi i schorzeniami reumatycznymi
  • Wady postawy ciała

    Czynniki sprzyjające zachorowaniu
  • Przeciążenie ścięgna podczas wyczynowych, siłowych zajęć sportowych
  • Wykonanie nieprawidłowego ruchu i nadmierne naciągnięcie ścięgna podczas ćwiczeń, np. gra nieprawidłowo trzymaną rakietą tenisową może prowadzić do zapalenia ścięgien okolicy łokcia (tzw. łokieć tenisisty)
  • Zapobieganie  ->
  • Organizm należy stopniowo przyzwyczajać do wzrastającego obciążenia w trakcie wysiłku fizycznego
  • Zawsze należy pamiętać o prawidłowej rozgrzewce
  • Trenując jakąkolwiek dyscyplinę sportową należy zwrócić szczególną uwagą na prawidłową technikę wykonywanych ćwiczeń
  • Przebieg  ->
    Choroba szybko rozpoznana i prawidłowo leczona zazwyczaj kończy się pełnym powrotem do zdrowia. Okres przerwy w zajęciach fizycznych trwa zwykle około 6 tygodni, ze względu na czas potrzebny do zagojenia się chorego ścięgna.
    Powikłania  ->
    Brak leczenia i przerwy w zajęciach fizycznych może prowadzić do powstania dużych złogów wapniowych w ścięgnie objętym stanem zapalnym i w ostateczności do utrwalonego ograniczenia ruchomości stawu („zamrożony staw”).
    Badania  ->
    Zazwyczaj nie są konieczne do rozpoznania choroby, ale mogą służyć wykluczeniu innych przyczyn dolegliwości. Zwykle wykonuje się zdjęcie rentgenowskie chorej okolicy.
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia jest ustąpienie dolegliwości i opanowanie stanu zapalnego ścięgna oraz odzyskanie sprawności chorej kończyny.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
  • Leczenie powinno być prowadzone w poradni ortopedycznej
  • Czas trwania leczenia jest różny w zależności od przyczyny, ciężkości i czasu trwania choroby
  • W ostrym okresie choroby zalecane jest całkowite ograniczenie ruchów chorą kończyną
  • Czasami konieczne jest założenie opaski elastycznej, szyny, temblaka lub korzystanie z kul
  • W okresie silnych dolegliwości ulgę przynoszą zimne okłady. Rozgrzewanie chorego miejsca może być zalecone później
  • Przewlekły stan zapalny ścięgna może wymagać zmiany stylu życia lub rezygnacji z pewnych dyscyplin sportowych, aby zapobiec nawrotom choroby
  • Ćwiczenia zakresu ruchu chorej kończyny należy rozpocząć zaraz po ustąpieniu dolegliwości bólowych, co zapobiega zesztywnieniom stawów („zamrożony staw”)
  • Leczenie najlepiej prowadzić pod kierunkiem lekarza ortopedy.

    Leczenie farmakologiczne
    Zwykle stosuje się leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Lekarz może zalecić miejscowe wstrzyknięcia środków znieczulających lub preparatów sterydowych.
  • Leczenie operacyjne  ->
    Przypadki nie poddające się leczeniu zachowawczemu mogą wymagać interwencji chirurgicznej (rzadko).
    Podpis  ->
    Opracował:
    lek. med. Robert Frąc

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.