04 grudnia 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Synonimy  ->
Zamrożony bark, PHS adhesiva, pericapsulitis
Opis  ->
Jest to schorzenie stawu ramiennego charakteryzujące się narastającymi dolegliwościami bólowymi oraz postępującym zesztywnieniem stawu, co prowadzi do zupełnego zniesienia jego funkcji. Określenie „zamrożony bark” nie ma żadnego związku z niską temperaturą, a ma jedynie obrazowo określać brak ruchomości w chorym stawie. Schorzenie obejmuje, poza torebką stawową, również ścięgna okolicy barku, kaletki maziowe, mięśnie, naczynia krwionośne i nerwy. Może wystąpić u każdego, ale najczęściej spotykane jest u kobiet w wieku 40-60 lat oraz ludzi młodych wyczynowo uprawiających sport.
Objawy  ->
  • Ból barku, początkowo niewielki, stopniowo narastający do silnego, przeszkadzający w czasie snu i normalnej aktywności fizycznej. Ból zwiększa się przy ruchach chorego barku
  • Sztywność barku, ograniczająca normalny zakres ruchu
  • Uczucie tarcia lub trzeszczenie podczas ruchów chorego barku W późniejszym okresie mogą wystąpić:
  • Bóle ramienia lub szyi
  • Niezdolność do wykonania jakiegokolwiek ruchu w chorym stawie
  • Nieznośny ból barku

    Kontaktu z lekarzem wymaga:
  • Wystąpienie dolegliwości bólowych lub ograniczenia ruchomości barku
  • Wystąpienie nowych, nieznanych objawów, co może świadczyć o ubocznych efektach stosowanych leków
  • Przyczyny  ->
    Przyczyna rozwoju choroby w większości przypadków nie jest znana. Czasami stanowi ona następstwo drobnego urazu lub zapalenia ścięgna albo kaletki okolicy barku. Zrosty torebki stawowej powstają w ciągu 7-10 dni nieużywania chorego stawu. Pogłębia to ograniczenie ruchomości. Po kilku tygodniach zrosty torebki są już tak silne, że całkowicie blokują ruchy w stawie.

    Czynniki sprzyjające zachorowaniu
  • Cukrzyca
  • Choroby naczyń obwodowych
  • Bagatelizowanie drobnych urazów barku
  • Zaniedbywanie leczenia stanów zapalnych kaletek i ścięgien okolicy barku
  • Unieruchomienie stawu z innych przyczyn
  • Słaba kondycja fizyczna
  • Praca siedząca
  • Zapobieganie  ->
  • Leczenie stanów zapalnych kaletek i ścięgien okolicy barku oraz stosowanie właściwej rehabilitacji, zgodnie z zaleceniami lekarza
  • Dbałość o dobrą kondycję, wykonywanie regularnych ćwiczeń fizycznych
  • Przebieg  ->
    Wyleczenie jest możliwe tylko pod ścisłą kontrolą lekarza ortopedy. Leczenie może trwać nawet kilka miesięcy. Schorzenie przebiega w 3 okresach: postępującego sztywnienia stawu, „zamrożenia” i odblokowania stawu. Leczenie musi być dobrane odpowiednio do okresu choroby. Czasami schorzenie ustępuje samoistnie.
    Powikłania  ->
  • Stały ból barku i trwałe upośledzenie jego funkcji przy braku odpowiedniego leczenia
  • Rozdarcie torebki stawowej podczas próby ruchu, spowodowane jej zbliznowaceniem i osłabieniem
  • Badania  ->
    Zwykle wykonuje się zdjęcie rentgenowskie chorego barku, a obecnie coraz częściej badanie rezonansowe (MRI).
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia jest zatrzymanie postępu choroby, ustąpienie dolegliwości bólowych i poprawa zakresu ruchomości chorego barku.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
  • Leczenie musi być prowadzone przez lekarza ortopedę
  • Wszelkie unieruchomienie przyspiesza „sztywnienie” barku
  • Stosowane zwykle zabiegi fizykoterapeutyczne przeważnie nie przynoszą efektu
  • W okresie postępującego ograniczenia zakresu ruchu wszelkie ćwiczenia powodują jedynie dodatkowe dolegliwości. Chorą kończynę najlepiej powiesić na temblaku i podać choremu leki przeciwzapalne oraz przeciwbólowe
  • W stadium „zamrożenia” dolegliwości bólowe zmniejszają się. Zaleca się wówczas rozpoczęcie delikatnych ruchów w bezbolesnym zakresie.
  • W okresie ustępowania zablokowania (tzw. „odmrażanie”) stopniowo zwiększa się zakres ruchu. Pożyteczne są wtedy intensywniejsze ćwiczenia, dobrane przez lekarza ortopedę
  • Obecnie uważa się, że próby siłowego rozciągania, tzw. manipulacje stawu, prowadzą tylko do jeszcze silniejszych zrostów torebki stawowej
  • Wykonywanie manipulacji stawu w znieczuleniu dodatkowo grozi złamaniem kości ramieniowej, zwichnięciem barku lub rozerwaniem mięśni barku

    Leczenie farmakologiczne Zazwyczaj stosuje się niesterydowe leki przeciwzapalne, leki przeciwbólowe, uspokajające oraz preparaty sterydowe wstrzykiwane dostawowo.
  • Leczenie operacyjne  ->
    W chwili obecnej uważa się, że przypadki nie poddające się leczeniu zachowawczemu powinny być leczone operacyjnie. Coraz częściej operacje wykonuje się przy pomocy artroskopu (wziernik połączony z kamerą, pozwalającą zajrzeć do stawu z minimalnego nacięcia – ok. 0,5 cm).
    Podpis  ->
    Opracował:
    lek. med. Robert Frąc

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.